Nou, die zit. Stevig standpunt. Hup, armen over elkaar en kijken hoe dit Bijbels onderbouwd wordt! Ander is de geest echt uit de fles, lijkt Kijker. Dominee Wieb wijst erop dat we alcoholverslaving vaak als het probleem van een ander zien. En dat de Bijbel eigenlijk helemaal geen probleem met alcohol heeft. Sterker: Jezus hield zelf ook van wijn en zorgde ervoor dat het bruiloftsfeest kon doorgaan in Kana.
Maar…
Ja, die ‘maar’ kon je natuurlijk op je klompen aanvoelen. Verslaving en dronkenschap zijn niet echt vruchten van de Geest, om het zo maar eens te zeggen. Dat ziet Kijker ook zo. Daar staan ook voorbeelden van in de Bijbel. Neem een Noach, of de dochters van Lot en wat te denken van Uria…
Boeiend vindt Kijker de opmerking die dominee Wieb maakt over de vraag waar jij je mee laat vullen: met alcohol of met de Heilige Geest?
Alcohol leidt tot vervreemding, het echte contact met mensen is er niet langer. Mensen drinken omdat ze bang zijn, meent de predikant. Dijksterhuis vergelijkt de alcohol zelfs met harddrugs. (Had hij ook gehoord van een deskundige hoor, maar het zet het onschuldig ogende vocht in bruine flesjes in de supermarkt toch in een ander daglicht.)
Het vraagt wijsheid om met alcohol om te gaan, concludeert hij. En tot zijn schrik blijkt uit onderzoeken dat jongeren steeds jonger gaan drinken. Ouders, geef een goed voorbeeld! Het klinkt een tikkie moraliserend, maar eigenlijk heeft-ie driehonderd procent gelijk, vindt Kijker. Hoewel hij ook weet dat uit onderzoek blijkt dat jongeren zich op een bepaalde leeftijd nog meer aantrekken van een vriendengroep dan van ouders.
‘Wordt niet dronken van wijn, maar vol van de Geest’, is zijn tip uit Efeze 5 vers 18. Wie de fles belangrijker vindt dan een relatie met God, zet zijn toekomst bij Hem op het spel. Dat is nogal wat! Je kunt je dus beter in verbinding stellen met de Heilige Geest en Hem de leiding geven.
Drankmisbruik leidt tot bandeloosheid, remmen vallen weg. En dan is het moeilijk maat houden, meent hij. Doet me denken aan iemand die ik ken en regelmatig een Heineken-injectie neemt: ‘Geniet en drink met je maten’, is zijn motto.
Indrukwekkend en moedig is het openhartige verhaal van een gemeentelid over het verdrietige einde van een broer, een christelijke broeder, die de fles niet kon laten staan. Je kan een speld horen vallen als ze in hoofdlijnen schetst wat er gebeurd is en hoe de familie machteloos toekeek. Het was een keiharde strijd tussen de fles en de Geest. Waarbij diegene vlak voor zijn dood concludeerde dat het goed zou komen tussen hem en God… Maar simpel was het niet. Tsjonge. Bij zo’n verhaal wordt je even heel stil. En ja, het kan inderaad iedereen overeenkomen. Niemand kiest voor een verslaving, helemaal mee eens.
Zo’n verhaal maakt het thema ineens tastbaar. Hier gaat het dus over.
Blijft Kijker met het briefje op schoot peinzen over het drinkadvies… Intussen schuifelt de ouderling van dienst naar de dominee, wijst op het papiertje, waarna dominee Wieb een brede glimlach tevoorschijn tovert. Blijkt-ie het woordje ‘niet’ vergeten te zijn. Moet de zin worden: ,,Door de Geest van God heb je alcohol NIET meer nodig om met anderen om te kunnen gaan en het goed te hebben.’’
Oef.. gelukkig.
Kijker